شریک سازید:
گویش‌وران زبان شغنانی در بدخشان از انقراض زود‌هنگام این زبان ابراز نگرانی می‌کنند.
اقبال حسام، زبان‌شناس و استاد دانشکده‌ی زبان و ادبیات در دانشگاه بدخشان، می‌گوید که زبان شغنانی دارای الفبای مستقل است و این زبان به‌طور رسمی توسط اکادمی علوم افغانستان نیز تایید شده است.
آقای حسام که خود از گویش‌وران این زبان است و برای احیای آن تلاش کرده، هشدار می‌دهد که اگر اقدامات جدی برای تقویت زبان شغنانی صورت نگیرد، ممکن است در سه دهه‌ی آینده دیگر گویش‌وری برای این زبان باقی نماند.
او بر لزوم توجه به این زبان تأکید می‌کند و خواستار حمایت نهادهای دولتی و مردم برای حفظ این میراث فرهنگی است.
به گفته‌ی گویش‌وران شغنانی در بدخشان، موقعیت جغرافیایی دشوارگذر منطقه‌ای که در آن سکونت دارند، یکی از عوامل اصلی عدم رشد این زبان به شمار می‌آید.
علاوه بر این، عدم تدریس زبان شغنانی در مکتب‌ها، نبود حمایت برای نویسندگان، پژوهش‌گران، شاعران و بی‌توجهی حکومت‌ها نیز از جمله دلایلی است که این زبان تاکنون به‌طور مؤثری توسعه نیافته و اکنون در معرض خطر انقراض قرار گرفته است.
بااین وضعیت، گویش‌وران شغنانی خواهان اقدام فوری و حمایت از سوی دولت و نهادهای فرهنگی برای جلوگیری از نابودی این زبان بومی و حفظ میراث زبانی و فرهنگی خود هستند.
